* Kapıyı açar, kapamadan kaçar.
* Pazardan alınmaz,
Sepete koyulmaz,
Ondan tatlı şey olmaz.
* Ağzı var,konuşamaz; yatağı var,
ama hiç uyumaz.
(rüzgar, uyku, ırmak)
Erhan YILDIZ
DÜNYAYI DÜZELTMEK İÇİN
Adam, bir haftanın yorgunluğundan sonra, pazar sabahı kalktığında keyifle eline gazetesini aldı ve bütün gün miskinlik yapıp evde oturacağını hayal ediyordu. Tam bunları düşünürken oğlu koşarak geldi ve parka ne zaman gideceklerini sordu. Baba, oğluna söz vermişti; bu hafta sonu parka götürecekti onu ama hiç dışarıya çıkmak istemediğinden bir bahane uydurması gerekiyordu. Sonra gazetenin promosyon olarak dağıttığı dünya haritası gözüne ilişti.Önce dünya haritasını küçük parçalara ayırdı ve oğluna uzattı:- Eğer bu haritayı düzeltebilirsen seni parka götüreceğim! dedi. Sonra düşündü:- Oh be, kurtuldum! En iyi coğrafya profesörünü bile getirsen bu haritayı akşama kadar düzeltemez! Aradan on dakika geçtikten sonra oğlu babasının yanına koşarak geldi:- Babacığım, haritayı düzelttim. Artık parka gidebiliriz! dedi.Adam önce inanamadı ve görmek istedi. Gördüğünde de hayretler içindeydi ve oğluna bunu nasıl yaptığını sordu.Çocuk şu ibretlik açıklamayı yaptı: -Bana verdiğin haritanın arkasında bir insan resmi vardı. İnsanı düzelttiğim zaman dünya düzelmişti!
Dinlemenin Önemi
Ayşe bir gün annesine sormuş. “Anne dışarı çıkabilir miyim?” Annesi:
- Hayır, çıkamazsın; çünkü hava çok soğuk. Ayşe annesinin sözüne bakmayarak gizlice dışarı çıkmış. Ayşe koşa koşa evden uzaklaşmış. Ayşe yolda giderken bir çocuk görmüş. Çocuk annesinin sözünü çok dinliyormuş. Ayşe gidip çocuğa sormuş:
- Sen niye bu kadar annenin sözünü dinliyorsun?
Çocuk:
- Onlarda bizim gibi bir canlı değil mi?
Ayşe:
- Evet. Onlarda bizim gibi bir canlı.
Çocuk:
- O zaman niye onları üzüyorsun? Ayşe başını aşağı indirerek bir söz bile diyemedi. Ayşe hemen koşarak eve gitti. Kapıyı çaldı. Annesi kapının sesini duyar duymaz açtı. Annesi gözlerine inanamadı.“Kızım niye dışarıdasın?” dedi. Ayşe üzülerek:
- Özür dilerim, anne. Bir daha böyle bir şey olmaz.
Annesi onu affetti ve Ayşe bir daha böyle bir şey yapmadı.
Barış ÖZGÜR
En iyi ahlak kitabımız ve en fazla başvurmamız gereken kitap vicdanımızdır.
Pascal
Ayşe bir gün annesine sormuş. “Anne dışarı çıkabilir miyim?” Annesi:
- Hayır, çıkamazsın; çünkü hava çok soğuk. Ayşe annesinin sözüne bakmayarak gizlice dışarı çıkmış. Ayşe koşa koşa evden uzaklaşmış. Ayşe yolda giderken bir çocuk görmüş. Çocuk annesinin sözünü çok dinliyormuş. Ayşe gidip çocuğa sormuş:
- Sen niye bu kadar annenin sözünü dinliyorsun?
Çocuk:
- Onlarda bizim gibi bir canlı değil mi?
Ayşe:
- Evet. Onlarda bizim gibi bir canlı.
Çocuk:
- O zaman niye onları üzüyorsun? Ayşe başını aşağı indirerek bir söz bile diyemedi. Ayşe hemen koşarak eve gitti. Kapıyı çaldı. Annesi kapının sesini duyar duymaz açtı. Annesi gözlerine inanamadı.“Kızım niye dışarıdasın?” dedi. Ayşe üzülerek:
- Özür dilerim, anne. Bir daha böyle bir şey olmaz.
Annesi onu affetti ve Ayşe bir daha böyle bir şey yapmadı.
Barış ÖZGÜR
En iyi ahlak kitabımız ve en fazla başvurmamız gereken kitap vicdanımızdır.
Pascal
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
